Περιγραφή
Περιγραφή
Αναφέρεται στον Άγγελο Ποιμενίδη, τον μεγάλο διανοούμενο της Αλεξανδρούπολης, τον πρώτο φυσιολάτρη και φωτισμένο αρχαιοφύλακα, που διέσωσε την μεταπολεμική «φυσιογνωμία» –περιβαλλοντική και αρχαιολογική– της Θράκης.
Ο Θανάσης Αποστολίδης, στον οποίο οφείλεται η επανέκδοση των Απάντων του Άγγελου Ποιμενίδη, ιδιωτικώς και σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, επιλέγει να φιλοξενήσει στο Προοίμιον, την ομιλία του Γιώργου Μαμέλη, το 1997, σε εκδήλωση αφιερωμένη στον Άγγελο Ποιμενίδη, στον χώρο του Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου Αλεξανδρούπολης, ποιήματα, αποσπάσματα από τις κυνηγετικές ανταποκρίσεις του Ποιμενίδη στο περιοδικό Κυνηγετικά Νέα, από το 1950 και έως το 1967, αποσπάσματα από τις σημειώσεις του ημερολογίου πορείας του στους αρχαιολογικούς χώρους και δύο από τα άρθρα του.
Ο αείμνηστος Θανάσης Αποστολίδης, σκοπίμως φυσικά ονόμασε την έκδοση αυτή Προοίμιον, γιατί όσο ζούσε εκείνο που επιζητούσε και μας υπενθύμιζε συνεχώς ήταν η υποχρέωσή μας να επανεκδώσουμε, κανονικά τώρα, τα Άπαντα Ποιμενίδη.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Ο Θανάσης Αποστολίδης γεννήθηκε στην Τυρολόη της Ανατολικής Θράκης το 1922 από όπου, μηνών μόλις, με τους πρόσφυγες γονείς του εγκαταστάθηκε στην Αλεξανδρούπολη. Εκεί, ο πατέρας του εργάστηκε ως γιατρός της Εταιρείας Γαλλοελληνικών Σιδηροδρόμων.
Τα πρώτα του γράμματα τα διδάχθηκε στο 1ο Δημοτικό Σχολείο της Αλεξανδρούπολης, από τον μεγάλο δάσκαλο Άγγελο Ποιμενίδη. Στην κατοχή βρέθηκε και πάλι πρόσφυγας στην Αθήνα, φοιτώντας ταυτόχρονα στο Πανεπιστήμιο. Υπηρέτησε ως δημόσιος υπάλληλος από το 1946 και έως το 1972. Υπήρξε επίσης λάτρης του Προσκοπισμού, τον οποίο και υπηρέτησε από το 1933 μέχρι και το 1983.
Αγάπησε πραγματικά τη δεύτερη πατρίδα του, την Αλεξανδρούπολη, κι έγραψε γι’ αυτήν τα βιβλία: «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ –Μορφές, Γεγονότα, Αναμνήσεις» (1977), «Θυμάμαι, θυμήθηκα, μου θύμισαν» (1991, 1997), «Τα ξεχασμένα» (1993), «Ίσως κάτι μείνει από αυτά… για ιστορία» (1994), «Έπεα Πτερόεντα» ‒περιέχει τα δημοσιεύματά του στις εφημερίδες από το 1975 μέχρι το 1994–, «Σημάδια ζωής» (1995), «Αγγέλου Ποιμενίδη, Προοίμιον» (1997).
Όνειρό του ήταν η έκδοση των γραπτών, όσων διασώθηκαν, του μεγάλου δασκάλου Άγγελου Ποιμενίδη και η δημιουργία Ιδρύματος στο όνομά του, που θα έδιδε υποτροφίες σε Αλεξανδρουπολίτες φοιτητές.
